Sarp,Miray ve Eren üç arkadaş ve kanka idiler. Yaz tatili için anneleri ile birlikte köylerine gitmişlerdi. Birlikte oyun oynarlardı. Ama gözleri Ali dayının bahçesindeki armutta idi . Ali dayı sert mizaçlı aksi görünümlü bir adamdı. Yalnız yaşardı. Çocuklar ondan çekinirlerdi. Bir evi ve bahçesi vardı. Bahçesinde ağaçları vardı. Birde yeni meyve vermiş armut ağacı vardı. Sürekli armut ağacına bağladığı bir keçisi vardı. Keçide çok aksi bir hayvandı. İpinin müsaade ettiği yere kadar yaklaşan herkese tos vururdu. Çocuklar bu keçiden çok korkarlardı. Keçi Ali dayıya bir şey yapmazdı. Ali dayı bazen onu alır çimenliğe otlaması için götürürdü.
Sarp çocukların elebaşıydı. Sarp,Miray ve Erene göre bir iki yaş daha büyüktü. Bütün cinlikler ondan çıkardı. Salih düşündü taşındı. Bu armutlardan nasıl alırız. Hemen Miray ve Eren’i çağırdı. Sarp “Plan yapacağız arkadaşlar. Bu armutlardan nasıl alırız.” Miray ve Eren, “Nasıl.” Dediler. “ Şimdi arkadaşlar Ali dayı keçiyi otlatmaya götürdüğünde biz armuta çıkacağız o gelene kadar karnımızı doyuracağız cebimize ve koynumuza armutlardan dolduracağız. Ali dayı gelmeden ineceğiz tamam mı arkadaşlar.” “Tamam. “ dedi Miray ile Eren ve beklemeye koyuldular. Ali dayının bahçesine yakın yerlerde oyalanıyorlardı. Ali dayı dışarı çıktı keçisine su verdi. Sonra kapısını örttü. Keçi suyunu içmişti. Keçinin bağını çözdü ve yavaş yavaş yürümeye başladılar. Ali dayı çimenliğin yolunu tutmuştu. Bayağı uzaklaşmışlardı. Hemen Sarp ve arkadaşları bahçeye girdiler armut ağacına çıktılar. Armut ağacı biraz yüksekti ve sık yaprakları vardı. Çocuklar hemen armutlardan yemeye başladılar. Hem yiyorlar hem ceplerini dolduruyorlardı. Bir birleri ile şakalaşıyorlardı. Sarp ileri baktı bir de ne görsün Ali dayı keçisi ile geliyordu. Hemen Miray ile Erene Ali dayıyı gösterdi. Sesleri çıkmıyordu. Çıt çıkarmıyorlardı. Ali dayı iyice yaklaştı ve keçisini armut ağacına bağladı. Şanssızlık işte Ali dayı düşündüklerinden önce eve dönmüştü. Hiç ses çıkarmıyorlardı. Ali dayı evine girmişti. Çocuklar nasıl aşağıya ineceklerin in hesabını yapmaya başladılar. Miray “ Ali dayı keçisini alıp bir daha gider mi.” Sanmıyorum.” dedi Sarp. Yinede Ali dayı kendilerini görmediği için şükrediyorlardı. Ama nasıl inecekler. Aşağıda keçi var.
Kara kara düşünüyorlardı. Havada yavaş yavaş kararmaya başlamıştı. Anneleri, çocukları aramaya çıktılar. Zehra hanım bayağı aradı sonunda Ali dayının kapısını çaldı.” Ali bey bizim çocukları gördünüz mü.” “ Hayır Zehra hanım görmedim.” Tam dönüp gidiyordu ki anne diye bir ses duydu. Çevreye bakındı kimsecikler yoktu. “Anne biz ağaçtayız.” Zehra hanım baktı armutta karartılar vardı. Sonra seslendi. “Ne işiniz var armutta.” Miray üzgün bir sesle “Keçiden dolayı inemiyoruz anne.” “ Nasıl çıktınız oraya.” Miray her şeyi anlattı. Sarp ve Eren kabul ettiler. Ali dayı keçiyi çözdü uzak bir başka ağaca bağladı. Çocuklar aşağıya indiler. Miray uzun bir süre ağaçta kaldıklarını anlattı. “Size ders olsun izin almadan böyle şeyler yapmak yanlış çocuklar” Ali dayı hemen atıldı. “Zehra hanım ben çocuklardan armutlarımı esirgeyeceğim. Benden izin istesinler her zaman armuda çıkabilirler yiyebilirler. Keçiyi de başka ağaca bağlarım.” “Biliyorum Ali bey biliyorum çocukluk işte.” Sarp Miray ve Eren bu durumlarda bundan sonra hep izin almışlardı.