Sabah olmuştu. Saat erkendi pek dışarı çıkan yoktu henüz.. Karabaşın canı sıkılmaya başlamıştı. Bütün gece nöbet tutmuş sağa sola havlamıştı. Kovalayacağı bir kedi bile yokmuş.
Yolun karşısında sahilde kumda bir top görmüş. Murathan topunu akşamdan dışarıda unuttu dedi. Yürüdü yolun karşısına geçti ve kumsalın orta kesimine kadar geldi. Topu aldı. Topla oynamaya başladı. Topu iki kolu ile tutarak başıyla ileri attı .Topu ileri doğru götürüyordu. Topa biraz hızlı vurunca top denize kaçtı. Deniz dalgasız pırıltılı bir halde idi. Karabaş topu nasıl alırım diye düşünüyordu. Sonra ben doğuştan yüzücüyüm suya girer alırım dedi ve denize girdi. Topun yanına kadar yüzdü. Tam topu iki patisinin arasında tutacakken denizin dibinden doğru bir balık geldi. Uzun burunlu bir balık “günaydın köpek kardeş” dedi. Karabaş bir anlık şaşırdı ve balığa günaydın dedi. Karabaş balığa adını sordu. Balık adım yunus dedi. Balıkta karabaşın adını sordu. Karabaş ta adım karabaş dedi. Yunus balığı “bende topla oynayabilir miyim” dedi. Karabaş “elbette oynarsın ama senin kolun yok bacağın yok nasıl top oynayacaksın ki” dedi. Yunusta ona “benim bir burnum var yüzgeçlerim var ve kuyruğum var” dedi “ onlarla pekte güzel oynarım” dedi.
Hemen karabaş topu ileri attı. Yunus suya daldı dipten çıkarak topu burnuyla havalara çıkarttı. Topun üstünden atladı.Yüzgeçleri ile topu tutarak fırlattı.. Sonra yüzerek topun yanına gidip kuyruğuyla topu karabaşa attı. Karabaş buna çok şaşırdı. Sonra karabaş ve yunus balığı bir müddet topu bir birlerine atarak denizde top oynadılar. Sonra yunus balığı ve karabaş yarın sabah buluşalım diyerek ayrıldılar.
Bundan sonra hep buluştular top veya topsuz oynayarak sabah sporu yaptılar.